Translate

Adiós ríos, adiós fontes

Adiós ríos, adiós fontes





Adiós ríos, adiós fontes es el primer verso del poema nº 15 de la obra poética "Cantares Gallegos", escrita por Rosalía de Castro, que su marido, Manuel Murguía publicó, sin el permiso de ella, en Vigo en 1863.



Rosalía de Castro
(Santiago de Compostela, 24 feb 1837 — Padrón, 15 jul 1885)

En 1975 el cantante y compositor Amancio Prada puso música a una selección de 12 poemas de Rosalía, que grabó y publicó en un LP titulado precisamente "ROSALÍA DE CASTRO". El tema nº 7 es "Adiós Ríos, Adiós Fontes".


carátula del LP


Letra:


Letra de la canción de Amancio Prada



ADIÓS, RÍOS, ADIOS, FONTES


Adiós ríos, adiós fontes
adiós, regatos pequenos;
adiós, vista dos meus ollos,
non sei cándo nos veremos.

Miña terra, miña terra,
terra donde m’eu criei,
hortiña que quero tanto,
figueiriñas que prantei.

Prados, ríos, arboredas,
pinares que move o vento,
paxariños piadores,
casiña d’o meu contento.

Muiño dos castañares,
noites craras do luar,
campaniñas timbradoiras
da igrexiña do lugar.

Amoriñas das silveiras
que eu lle daba ó meu amor,
camiñiños antre o millo,
¡adiós para sempre adiós!

¡Adiós, gloria! ¡Adiós, contento!
¡Deixo a casa onde nacín,
deixo a aldea que conoso,
por un mundo que non vin!

Deixo amigos por extraños,
deixo a veiga polo mar;
deixo, en fin, canto ben quero…
¡quén puidera non deixar!

[…]

Adiós, adiós, que me vou,
herbiñas do camposanto,
donde meu pai se enterrou,
herbiñas que biquei tanto,
terriña que nos criou.

[…]

Xa se oien lonxe, moi lonxe,
as campanas do pomar;
para min, ¡ai!, coitadiño,
nunca máis han de tocar.

[…]

¡Adiós tamén, queridiña…
Adiós por sempre quizáis!…
Dígoche este adiós chorando
desde a beiriña do mar.

Non me olvides, queridiña,
si morro de soidás…
tantas légoas mar adentro…
¡Miña casiña!, ¡meu lar!






Lo que dice la letra de la canción, en español


Adiós ríos, adiós fuentes

Adiós, ríos; adiós, fuentes;
adiós, arroyos pequeños;

adiós, vista de mis ojos,

no sé cuando nos veremos.

Tierra mía, tierra mía,

tierra donde me crié,
huertecilla que tanto amo

higueruelas que planté.



Prados, ríos, arboledas,

pinares que mueve el viento,

pajarillos piadores,

casitas de mi contento.



Molino entre castaños,
noches de luz de luna
campanitas timbradoras

de la iglesia del lugar.



Zarzamoras de las zarzas

que le daba yo a mi amor

caminos de los maizales

¡adiós para siempre adiós!

¡Adiós, gloria! ¡Adiós, contento!

¡Casa donde yo nací,

dejo mi pequeño pueblo,

por un mundo que no vi!

Dejo amigos por extraños,

dejo vegas por el mar,
dejo en fin, cuanto bien quiero…

¡quién pudiera no dejar!

[…]

Adiós, adiós, que me voy,

hierbas de mi camposanto,

donde padre se enterró,
hierbas que he besado tanto

mi tierra que nos crió.

[…]

Ya se oyen lejos, muy lejos

campanas del manzanal

para mí, ¡ay! pobrecillo

nunca más me tocarán.

[…]

¡Adiós también, ay querida…

Adiós por siempre quizás!
Te digo este adiós llorando

desde la orilla del mar.



No me olvides, ay querida,

si muero de soledad…

tantas leguas mar adentro..
.
¡Adiós mi casa!, ¡mi hogar!




El poema original de Rosalía
.



Cantares Galegos
15

 Adios, ríos; adios, fontes;
adios, regatos pequenos;
odios, vista dos meus ollos:
non sei cando nos veremos.

 Miña terra, miña terra,
terra donde me eu criei,
hortiña que quero tanto,
figueiriñas que prantei,

 prados, ríos, arboredas,
pinares que move o vento,
paxariños piadores,
casiña do meu contento,

 muíño dos castañares,
noites craras de luar,
campaniñas trimbadoras
da igrexiña do lugar,

 amoriñas das silveiras
que eu lle daba ó meu amor,
camiñiños antre o millo,
¡adios, para sempre adios!

 ¡Adios groria! ¡Adios contento!
¡Deixo a casa onde nacín,
deixo a aldea que conozo
por un mundo que non vin!

 Deixo amigos por estraños,
deixo a veiga polo mar,
deixo, en fin, canto ben quero...
¡Quen pudera non deixar!...

 Mais son probe e, ¡mal pecado!,
a miña terra n'é miña,
que hastra lle dan de prestado
a beira por que camiña
ó que naceu desdichado.

 Téñovos, pois, que deixar,
hortiña que tanto amei,
fogueiriña do meu lar,
arboriños que prantei,
fontiña do cabañar.

 Adios, adios, que me vou,
herbiñas do camposanto,
donde meu pai se enterrou,
herbiñas que biquei tanto,
terriña que nos criou.

 Adios Virxe da Asunción,
branca como un serafín;
lévovos no corazón:
Pedídelle a Dios por min,
miña Virxe da Asunción.

 Xa se oien lonxe, moi lonxe,
as campanas do Pomar;
para min, ¡ai!, coitadiño,
nunca máis han de tocar.

 Xa se oien lonxe, máis lonxe
Cada balada é un dolor;
voume soio, sin arrimo...
Miña terra, ¡adios!, ¡adios!

 ¡Adios tamén, queridiña!...
¡Adios por sempre quizais!...
Dígoche este adios chorando
desde a beiriña do mar.
Non me olvides, queridiña,
si morro de soidás...
tantas légoas mar adentro...
¡Miña casiña!,¡meu lar!





Versiones en YouTube:



  • En la voz del autor, y en una grabación bastante fiel a la versión original, que sólo tenía acompañamiento de cello y la guitarra de Amancio Prada:




  • Versión coral para voces mixtas a capella, o similar, ... ¡NO SE ENCUENTRA!
Grabación de interpretación coral




Partituras:







Agradecimientos:



  • La foto de Rosalía es de Wikipedia.
  • La imagen de la carátula del LP "Rosalía de Castro" es de la web "last .fm".
  • La cubierta de la publicación "Cantares Gallegos" es de Wikipedia.
  • La posterización de la imagen de Rosalía es del blog "CLUBS DE LECTURA" del Ayuntamiento de A Coruña





* 2307101646

Te quiero

Te quiero




Esta canción, tan positiva y llena de fuerza, cuya letra lo mismo puede referirse a una persona amada que a todo un amado pueblo, nace como un poema del poeta uruguayo Mario Benedetti, escrito en 1956.


Mario Orlando Hardy Hamlet Brenno Benedetti Farrugia
Mario Benedetti

(Paso de los Toros, 14 sep 1920 - Montevideo, 17 may 2009)

Este poema fue concebido en tiempos de la dictadura militar uruguaya del Consejo Nacional de Gobierno (de 1952 a 1967), cuando los disidentes eran detenidos, encarcelados, torturados y hasta desaparecidos. Algo muy parecido a lo que sucedía en España en esa misma época, ... y desde más de una década antes.


Alberto Favero
(La Plata, 26 dic 1944)

En 1976, el pianista, compositor y director de orquesta argentino Alberto Favero puso música al poema, que grabó poco después con la voz de su compatriota y colaboradora en proyectos musicales Nacha Guevara.


Clotilde Acosta
Nacha Guevara

(Mar del Plata, 3 oct 1940)


Letra:



Esta es la letra original del poema de Mario Benedetti.



Tus manos son mi caricia 
mis acordes cotidianos 
te quiero porque tus manos 
trabajan por la justicia 

si te quiero es porque sos 
mi amor mi cómplice y todo 
y en la calle codo a codo 
somos mucho más que dos 

tus ojos son mi conjuro 
contra la mala jornada 
te quiero por tu mirada 
que mira y siembra futuro 

tu boca que es tuya y mía 
tu boca no se equivoca 
te quiero porque tu boca 
sabe gritar rebeldía 

si te quiero es porque sos 
mi amor mi cómplice y todo 
y en la calle codo a codo 
somos mucho más que dos 

y por tu rostro sincero 
y tu paso vagabundo 
y tu llanto por el mundo 
porque sos pueblo te quiero 

y porque amor no es aureola 
ni cándida moraleja 
y porque somos pareja 
que sabe que no está sola 

te quiero en mi paraíso 
es decir que en mi país 
la gente viva feliz 
aunque no tenga permiso 

si te quiero es porque sos 
mi amor mi cómplice y todo 
y en la calle codo a codo 
somos mucho más que dos.







Versiones en YouTube:



  • La interpretación de Nacha Guevara con Alberto Favero al piano, en el espectáculo "Nacha de Noche", en 1996:


  • El arreglo coral de Liliana Cangiano por el Coro de Cámara "Ars Nova" de Plasencia, dirigido por Fernando Pizarro García-Polo, cantando en el monasterio de Yuste en diciembre de 2009:




  • El arreglo de Gabriel Molina, interpretado por el Orfeón Caribeño de Puerto Rico, para quien fue originalmente realizado, cantando en el Festival Coral Internacional en Álava (España) en septiembre de 2005. Solista invitado: José Ramón Torres - tenor:




Partituras:







Agradecimientos:



  • La imagen de cabecera de esta página es de Maria Jose Bolaños Ramirez, que la puso en Pinterest.
  • La letra, y la foto de Mario Benedetti, vienen del blog "Poemas del alma", concretamente de esta página, donde se puede escuchar este poema en la voz del autor, y desde ahí acceder a más de 240.000 poemas.
  • La foto de Nacha Guevara es de esta página de Musicales - BAIRES, donde se puede leer una interesante biografía de la actriz, cantante, bailarina y política argentina.
  • La última ilustración de esta página, ahí abajo, es de last.fm. 


* enlaces 2306291621

Oy comamos y bevamos

Oy comamos y bevamos
Hoy comamos y bebamos
Villancico de carnaval ~1492



La bacanal de los andrios
Tiziano, h. 1523-1526
Museo del Prado - Madrid
(clic para ver más grande)

Esta composición del famosísimo (en su tiempo) músico y poeta Juan del Encina (que trabajó como compositor y organizador de fiestas para D. Fadrique Álvarez de Toledo, II duque de Alba), es un villancico de égloga, típico de su época, el Renacimiento.


Juan de Fermoselle — Juan del Enzina
(Fermoselle, 12 jul 1468 – León, 1529)

Actualmente asociamos la palabra "villancico" a la Navidad, sin embargo, como su propio nombre parece querer indicar, este estilo de canción fue en su origen un canto rústico, de fiesta de villanos o aldeanos, con letras de tipo festivo, incluso atrevido, nada que ver con la Navidad.



Una página del 'Cancionero de Palacio'
esta recopilación incluye 'Hoy comamos y bebamos'

La estructura del villancico está formada por un estribillo que se repite entre las diferentes coplas, las cuales se componen de dos partes: una con música nueva que se llama “mudanza” y otra con la misma música que el estribillo, que recibe el nombre de “vuelta”.





Letra:



Hoy comamos, y bebamos,
y cantemos y holguemos 
que mañana ayunaremos.

Por honra de Sant Antruejo
parémonos hoy bien anchos
embutamos estos panchos, 
recalquemos el pellejo
que costumbre es de concejo
que todos hoy nos hartemos,
que mañana ayunaremos.

Honremos a tan buen santo,
porque en hambre nos acorra
comamos a calca porra,
que mañana hay gran quebranto.
Comamos, bebamos tanto
hasta que nos reventemos,
que mañana ayunaremos.

Bebe Bras, más tú Beneito, 
beba Pedruelo y Lloriente
bebe tú primeramente,
quitarnos has dese preito.
En beber bien me deleito:
daca, daca beberemos,
que mañana ayunaremos.

Tomemos hoy gasajado,
que mañana viene la muerte
bebamos, comamos huerte,
vámonos carra el ganado.
No perderemos bocado,
que comiendo nos iremos
y mañana ayunaremos.

Hoy comamos, y bebamos,
y cantemos y holguemos,
que mañana ayunaremos.






Versiones en YouTube:


  • Interpretada por el prestigioso grupo "Hespèrion XX", dirigido por Jordi Savall:





  • Una versión más sencilla, tipo coro de voces mixtas con percusión (pandereta), por el Coro de Cámara AudiNos:


Partituras y MIDIs:








Agradecimientos:



  • La página del Cancionero de Palacio viene de esta página.
  • El ángel del Renacimiento italiano viene de la web "zazzle", un sitio con imaginación y estilo para regalos personalizados.






* enlaces 2306291032

Amor (Nació de ti ...)

Amor




La música de este conocidísimo bolero es del compositor mexicano Gabriel Ruiz, que la escribió en 1943.




Gabriel Ruiz Galindo
(Guadalajara, Jalisco, 18 mar 1908 - México D.F., 31 ene 1999)


La letra original en español es del poeta, periodista y escritor Ricardo López Méndez, mexicano también.
Ricardo López Méndez
(Izamal, Yucatán, 7 Feb 1903 - Cuernavaca, Morelos, 28 Dic 1989)



Enseguida apareció una versión en inglés 
títulada "More and more Amor", con letra del músico, cantante, letrista y arreglista americano Sunny Skylar, dotado de una especial sensibilidad para adaptar al inglés temas latinos.


Selig Shaftel - Sunny Skylar
(Brooklyn, New York, 11 oct 1913 – 2 feb 2009)


Este tema fue un éxito de popularidad desde su lanzamiento, tanto en versión vocal como instrumental. 

Entre las primeras grabaciones más conocidas están las de Carlos Ramírez y la de Xavier Cugat, ambas del año 1944.

Luego hubo muchas interpretaciones de esta canción. Quizá la más popular de la época sea la de Eddie Gorme y el trío Los Panchos, de principios de los 60 (s. XX). 

Más recientemente, el tema fue relanzado por Julio Iglesias en 1991, y la versión 'vigente' en la actualidad, por el famoso cantante nacido en Puerto Rico Luis Miguel, en 2007.

Las versiones tempranas que más éxito tuvieron en USA fueron las grabadas por Bing Crosby, con  Decca, que llegó al nº 4  en la lista Billboard magazine Best Seller chart y que se incluyó en la banda sonora de la película musical de MGM "Broadway Rhythm" con el acompañamiento de John Scott Trotter y su orquesta, y la de Andy Russell, con Capitol Records, que llegó al nº 5 en esa lista, ambas a mediados de 1944.




Letra:


Letra original en español, de Ricardo López Méndez.



Amor


Amor, amor, amor
Nació de ti, nació de mí
De la esperanza

Amor, amor, amor
Nació de Dios para los dos
Nació del alma

Sentir que tus besos se anidaron en mí
Igual que palomas mensajeras de luz
Saber que mis besos se quedaron en ti
Haciendo en tus labios la señal de la cruz

Ay! Amor, amor, amor
Nació de tí, nació de mí
De la esperanza

Amor, amor, amor
Nació de Dios para los dos
Nació del alma

Sentir que tus besos se anidaron en mí
Igual que palomas mensajeras de luz
Saber que mis besos se quedaron en ti
Haciendo en tus labios la señal de la cruz

Amor, amor, amor
Nació de tí, nació de mí
De la esperanza

Amor, amor, amor
Nació de Dios para los dos
Nació del alma

Amor, amor, amor
Nació de tí, nació de mí
De la esperanza

Amor, amor, amor
Nació de Dios para los dos
Nació del alma





Letra de la versión en inglés:


More and more Amor


Amor, amor, amor
This word so sweet that I repeat
Means I adore you
Amor, amor, my love
Would you deny this heart
That I have placed before you?

I can't find another word
With meaning so clear
My lips try to whisper
Sweeter things in your ear
But somehow or other
Nothing sounds quite so dear
As this soft caressing word I know

Amor, amor, my love
When you're away
There is no day
And nights are lonely

Amor, amor, my love
Make life divine
Say you'll be mine
And love me only











Versiones en YouTube:




  • Una de las primeas grabaciones de esta canción, por el barítono colombiano afincado en Hollywood Carlos Julio Ramírez, de 1944:




  • Cantada por Eydie Gorme, con el trío Los Panchos, grabación de 1964:

  • La versión 'actual' en español, por Luis Miguel:

  • La versión en inglés, grabación de Bing Crosby de 1944:



  • No he encontrado ningún vídeo del arreglo coral de José L. Blasco. Se agradece cualquier pista para localizarlo.





Partitura:


Partitura para coro SCTB, arreglo coral y edición de José Blasco para Coral Hilarión Eslava.





Agradecimientos:



  • La imagen de cabecera de esta página es de la web "Julián Núñez Olías", donde se encuentra una interpretacion con bandurria de esta famosa composición.
  • La letra de la versión en inglés está copiada de la web "MetroLyrics".